vrijdag 20 juni 2014

Terugblik




24 mei was het een jaar geleden dat mijn vader overleed. We zetten hem terug in de aarde, bij mijn moeder die daar, ook ingeblikt, al 9 jaar op hem zat te wachten. 

Filmpje gemaakt met titel Terugblik 
Terug ook in de zin van Te Rug, op de rug. De ander zien die zich niet van jou bewust is, dat heeft iets moois vind ik. Onbespied over het eigen pad lopen. (ook al was hier en daar, heel even, het oog van mijn camera)

Ik zag hun levens op en neer golven. Het besef dat er vele momenten zijn van verbondenheid en alleenzijn op het levenspad van twee mensen. En gek genoeg raakt mij vooral de tijd van hun jeugd, toen ze zich nog onbewust waren van elkaar. 

3 opmerkingen:

  1. Goh Carin, wat ontroerend .... Ik hoop dat het geen jaren meer zal duren voor me mijn vader kunnen bijzetten bij de urn van mijn moeder .....

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hoi Inge, er is net weer een moeder overleden van een vriendin, daarom kwam ik hier weer kijken en las je berichtje hier nogmaals.. het heeft toch nog best lang geduurd, dat je vader heenging. Hoop dat het je goed gaat. De urn is zeker nog niet bijgezet?

      Verwijderen
  2. Hoi Inge, goed weer van je te horen. Ik volg jou ook, maar reageer nooit meer, moet ik misschien wel doen he? Bij jouw vader en bij jou zag ik echt heel veel dezelfde dingen en op de een of andere manier dacht ik daardoor, dat hij ook het verpleeghuis niet heel erg lang zou overleven. Maar zo loopt het niet. Zo heeft ieder mens zijn lot. En ik snap je hoop. Dat het niet heel lang meer hoeft te duren.

    Ik voel verdriet, t komt zomaar weer boven, is dat nou om mijn vader of om al die mensen die het laatste stuk aards bestaan met Alzheimer moeten uithouden? Wat hebben we er weinig over te zeggen, eigenlijk.

    BeantwoordenVerwijderen