Een dag in Augustus
Vanmiddag, het was onverwacht mooi weer,
belde ik mijn vader om te vragen of hij zin had om langs te komen.
Lekker op het achterdek zitten naar de bootjes kijken
en een beschuit met aardbeien eten.
Hij had zin en kwam een uurtje later op de fiets aan.
Zijn hersens deden het vandaag beter dan gisteren.
Hij zei dat hij heel vaak niet goed luisterde
als zijn vriendin (van 11 jaar jonger) tegen hem praatte.
"Maar dat kan me niet zoveel schelen" voegde hij eraan toe.
Gek genoeg bevatte dat laatste zinnetje belangrijke informatie voor mij.
Ik voelde me opeens opgelucht.
Als hij op deze manier doorgaat met oud worden
(dat dingen steeds minder gaan schelen)
kunnen we misschien nog een goede tijd tegemoet gaan.
Hoe het leven er morgen uitziet moeten we verder nog maar afwachten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten