Elkaar verstaan in de tegenwoordige tijd

We zitten in de kamer, en M zegt, dat mijn vader alle boeken 
(op de enige boekenplank in de kast) weg wil doen. 
Ik heb ze allemaal al gelezen en ga ze niet nog een keer lezen, zegt hij.
Nou, dat moet je toch niet doen! vindt zij. 
Je gaat toch eerst aan je kinderen vragen, of zij ze willen hebben? 

Nee, zeg ik, hij is alleen aan het ópruimen. 
Dat doet ie al heel lang. Opgeruimd staat netjes, dat is het idee. 
Misschien wil een mens aan het eind van zijn leven alles opruimen, 
als een soort natuurwet, zeg ik er nog achteraan. 
Opruimen is Ruimte maken.

Het is niet zomaar een alledaags zinnetje dat ik daar uitspreek, 
maar het is wel wat ik zeggen moet 
volgens de typische Schripsema-denk-en-spreekwijze.

M begint erover heen te praten, 
maar mijn vader knikt en gaat er meteen op in. 
Ja, zegt hij. Zó is het volgens mij.