Opleven

De laatste dagen gaat het een stuk beter. Waardoor komt dat? Wat vindt er toch plaats in dat hoofd... Hoe dan ook, we zijn blij met alle goede momenten, die zijn dan maar weer mooi meegenomen. Als ik hem 's morgens bel hoor ik meteen aan zijn stem dat ie helder van geest is. Hij staat dan al te wachten op het taxibusje dat hem 3 keer per week naar zijn Alzheimer 'Club' brengt. Heb je goed geslapen? Ja, dat gaat best de laatste tijd, zegt hij. Ik hoor het, zeg ik, en dan lacht hij een bescheiden lachje.

Er komt langzaam meer ondoorzichtig weefsel in die hersens, zo stel ik het me althans voor, en de verschillende compartimenten kunnen steeds minder goed met elkaar samenwerken. Verschillende dimensies (tijd, ruimte, dingen, gedachten, driften, emoties etc) zijn niet meer als vanouds op elkaar afgestemd. Wel weten DAT je iets moet doen, maar niet meer WAT. 

((Kinderlijke gedachte van mij, daarnaast: Mijn vader doet zo enorm zijn best om in de tijd te blijven, wie weet maakt hij daardoor nieuwe weggetjes in zijn hersens aan, zoals bloedbanen dat ook doen))

Hoe dan ook: Je groeit er IN. Wij (hij en wij)  leren ons al doende aan te passen, en de aangebrachte structuur in zijn dagen doet goed. Acceptatie van de feiten ook.