De wind

Ook nadat we voor de vierde keer bij de tandarts waren geweest zat het nieuwe ondergebit niet lekker. Hij klapperde ermee in zijn mond om de aandacht erop te vestigen en haalde het eruit om te laten zien. Of hij legde het op zijn bord naast de boterham. Met de nieuwe tanden eten was niks gedaan. Op het eerste gezicht viel het niet eens zo op als ie 'm niet in had. Dus ook wat dat betreft kon het ook wel zonder. Sinds vrijdag is het hele ding spoorloos. We weten niet waar hij is. Mijn broer heeft nog in de vuilcontainer gekeken en alle kasten en laden zijn onderzocht. Ergens moet ie toch zijn?? 

Mijn broer mailde: 

Het was de wind, zei pap. 

Opeens ging zijn mond heel wijd open en daar ging het heen. 

Waar precies, dat kon hem niets schelen.

Het is nu ideaal.

Zo laten, dan maar.