t Is alweer een tijdje terug maar ik moest vandaag opeens weer aan dat vreemde middernachtelijke berichtje denken. Het was na tweeën toen ik het piepje van een binnenkomende voicemail hoorde. Ik lag in bed maar was nog wakker en luisterde naar het bericht.
De stem van mijn vader:
"Ja"
stilte
"Ik moet.. Carin.. eh, hebben..... "
stilte
"eh..., mijn kind, dat ... wacht ik even op
stilte
"Oke"
stilte
"Schripsema"
Ik aarzelde een tijdje, en probeerde me voor te stellen wat hij aan het doen was. Toen belde ik hem toch maar terug. Hij nam niet op. Ik beluisterde het bericht nog een paar keer. Vreemd genoeg was het bericht al overdag ingesproken en dat stelde me gerust.
Vreselijk hè, telefoontjes op onmogelijke tijdstippen ... Ik schrik dan altijd enorm en kom dan vervolgens niet meer in slaap.
BeantwoordenVerwijderenVraagje: krijgt jouw vader medicatie voor/tegen Alzheimer?
Nee, hij gebruikt helemaal geen medicijnenen. Zijn huisarts zag er de voordelen niet van in, maar er waren wel nadelen, al weet ik niet meer welke...
BeantwoordenVerwijderenAlles wat met dokter of ziekte te maken heeft maakt hem ongelooflijk onrustig, of het nu een splinter in zijn vinger is of diaree, dus we zijn al blij dat we niet met pillen in de weer hoeven.
Prachtige foto... je vader op zijn rug die van je af loopt, in beeld en in tekst.
BeantwoordenVerwijderenHet is een moeilijke weg, die hij en jij (en de rest van de familie) gaat. En denk ik dan... hoe zal onze weg zijn?
Daar denk ik ook aan. En we weten het niet.
Verwijderen